Deze site is gemaakt door Abigail D. & Kiki. Tenzij deze u toestemming heeft gegeven om ideeën of concepten van deze site te gebruiken voor uw eigen doeleinden, mag u deze niet gebruiken. De afbeeldingen zijn bewerkt door een van de twee makers, maar de tekeningen zelf zijn niet door een van hun gecreëerd.
Met een raar gevoel van binnen liep ze over straat. Haar huis was gelukkig niet heel ver van het park af. En hopelijk wist Daniel nog waar ze woonde. Hij zou het toch niet vergeten zijn, toch? dacht ze. Maar hij herkende haar toen net ook niet meteen. Het schoot haar ineens te binnen waarom ze hem überhaupt heeft uitgenodigd. Ze raakte een beetje in paniek van binnen. Straks dacht hij nog dat ze weer wat met hem wou, maar eigenlijk wou ze alleen maar vrienden blijven. Na ja was dat echt zo? vroeg ze zichzelf. Ze was natuurlijk weer veel te ingewikkeld aan het denken. Ze had haar mobiel uitgezet, want ze had geen zin om het te lezen als hij een smsje stuurde. Hij moest maar gewoon komen... of zo iets.
Eenmaal in haar eigen straat beland waar het eigenlijk allemaal te groot was. Hier wonen te veel bejaarden en weet ik veel wat voor rijke lui. Waaronder haar ouders natuurlijk, maar die hadden dus wel een kind die zich rot verveeld in dat grote huis. Met een schoonmaakster waar geen bal aan is. Het huis was gewoon veel te groot voor in haar eentje. Het was zelfs nog te groot ook al was je met z'n 2en of 3en. Misschien dat ze daarom Daniel had uitgenodigd? Ze hoopte stiekem dat hij toch wel zou komen. Ze wist niet eens wat ze moest gaan zeggen als hij wel zou komen. Ze haalde haar sleutels uit haar tas toen ze bij haar huis was aangekomen en voor haar deur stond. Ze stak de sleutels in het sleutelgat van de deur van het té grote huis. Met een zucht draaide ze de sleutel om zodat de deur open klikte.
Onderwerp: Re: Back Home.... do nov 10, 2011 1:52 am
Daniel liep vanuit het park richting de buurt waar Lily woonde. Als hij hier de hoek om ging, kwam hij in de straat waar Lily woonde. In de tuin van het hoekhuis groeide een grote rozenstruik. Er bloeide prachtige rode rozen aan. Daniel besloot er een te plukken. Hij hield van rozen, het teken van romantiek. Een lichte glimlach verscheen op zijn gezicht. Met de roos in zijn hand liep hij naar het huis van Lily. Het huis was overdreven groot en duur. Net als de rest van de huizen in deze straat. Zijn huis was net een maatje kleiner, maar nog steeds belachelijk groot en duur. Hij woonde dan ook niet ver bij Lily vandaan. Hij dacht aan de dag dat ze elkaar voor het eerst hadden ontmoet. In de speeltuin een paar straten verder. Dat was onder tussen al jaren geleden, maar ook op zo'n mooie dag als vandaag. Daarna zijn ze nog jaren vrienden geweest. Tot hun relatie een paar jaar geleden ten einde kwam. Daarna had Daniel haar niet meer gezien of alleen van grote afstand. Vreemd eigenlijk. Nu stond hij opnieuw voor het huis van zijn voormalig vriendin. Hij liep relaxt naar de deur en belde aan. Hij moest even wachten, maar toen werd de deur open gedaan. Lily hield de deur open. "Hallo," zei hij met een vriendelijk glimlach. Hij hield de roos tussen wijsvinger en middelvinger en bewoog hem sierlijk heen en weer. “Alsjeblieft, voor de gastvrouw,” zei hij en hij maakte een sierlijke buiging. Het plezier was van zijn gezicht af te lezen. Hij wist nog hoe ze vroeger samen prins en prinsesje speelde. Nu hij haar weer had gezien, begon dat alles weer op te dagen. Eigenlijk was het zonde dat zo’n mooie vriendschap werd verpest door liefde. Misschien zou het hen inderdaad wel lukken om gewoon vrienden te blijven. Als ze nu tenminste niet uit elkaar gegroeid waren. Hij hoopte van niet. En stiekem wist hij ook dat hij meer wilde. Was hij weer verliefd?
Lily
Aantal berichten : 243 Registratiedatum : 20-10-11 Leeftijd : 29
Onderwerp: Re: Back Home.... do nov 10, 2011 4:58 am
Toen ze zelf haar huis binnen was gegaan had ze haar mobiel op de tafel gelegd in de grote eetkamer. Hij stond nog steeds uit en wist dus ook niet dat ze een sms'je had gekregen dat hij zou komen. Voordat ze echter de kans kreeg om naar boven te gaan hoorde ze de deurbel. Gelukkig was dat stomme mens er niet, want die was lekker boodschappen doen. Eenmaal de voordeur geopend keek ze recht in Daniel's ogen. Een fijn gevoel steeg van binnen, maar dat liet ze maar niet merken. Een glimlach verscheen op haar gezicht. Ze had eigenlijk niet verwacht dat hij zou komen. Haar blik viel op de roos die hij haar aan prees en ze keek er nieuwsgierig naar. Een flits ging door haar hoofd. Ze zag het beeld voor haar toen ze nog klein waren en prins en prinsesje speelde. Ze schudde haar hoofd en nam de roos aan. "dankjewel, mijn heer" zei ze wat formeel. Waarna ze toch echt even moest grinniken.
Eenmaal binnen in het huis liep ze de gang verder door. Als het goed was zou Daniel haar huis nog moeten herkennen van binnen. Het was dan wel zeker een paar jaar geleden, maar dan nog. Eenmaal de lange gang uitgelopen kwam ze in de grote woonkamer. Het was eigenlijk geen woonkamer meer te noemen, maar dat maakte niet uit. Ze draaide zich om "doe maar alsof je thuis bent" zei ze met een glimlach. Ze liep naar een van de grote kasten en opende de deur ervan. Ze stond vervolgens op haar tenen om een mooie vaas tevoorschijn te halen. Ze hadden van alles te veel dus vazen hadden ze ook zat. Vervolgens liep ze naar de keuken om de vaas te vullen en zette ze de roos erin. Hopelijk bleef hij zo langer mooi. Ze hield ook wel van rozen dus ja. Toen ze terug in de woonkamer was keek ze naar Daniel. "wil je misschien iets te drinken??" en ze bleef hem maar lief glimlachend aan kijken.
Onderwerp: Re: Back Home.... za nov 12, 2011 8:43 am
"Dankjewel, mijn heer," antwoordde ze formeel. Maar daarna schoot Lily toch in de lach. Ook Daniel lachte vrolijk mee. Daarna volgde hij haar naar binnen. Hij herkende haar huis weer en glimlachte bij de herinneringen die in hem opkwamen bij het zien van de inrichting. Ze liepen door de lange gang en kwamen uit in de woonkamer. "Doe maar alsof je thuis bent," zei Lily. Ze zocht een vaas uit de kast. Ze wilde een van de bovenste vazen hebben en moest daarvoor op haar tenen staan. “Moet ik helpen,” zei Daniel die naast haar kwam staan. Hij was een stukje groter en kon makkelijk bij de vaas. Het zou veiliger zijn voor alle vazen in de kast als hij hem pakte. Toen ze de vaas had, ging ze naar de keuken. Daar vulde ze die met water, om er vervolgens zijn roos in te zetten. Terug in de woonkamer vroeg ze Daniel met een glimlach: “Wil je misschien iets te drinken?” “Ja, graag,” antwoordde hij. Al wist hij niet wat. “Maakt niet uit wat,” zei hij daarom maar. Toen Lily weer naar de keuken ging, liep Daniel naar de bank en ging er rustig op zitten. Hij keek de kamer rond. Doordat deze zo groot was, leek hij ook erg leeg. Of misschien was het juist omdat het hier vrij leeg was, dat het daardoor groter leek. Verder was het allemaal erg luxe en groot. Zelfs de bank was enorm. Er was ook een open haard en natuurlijke een grote televisie. Daniel glimlachte. hij herkende alles nog goed, alleen waren sommige voorwerpen vervangen door nieuwere dingen.