Food? Wait..

Onderwerp: Food? Wait.. do okt 20, 2011 4:04 am

Caitlyn was uitgeput, en had honger. Haar boekentas had ze in haar handen en ze liep richting een gebouw met verlichtte letters. Ze kon niet goed lezen wat er stond, ze was zo moe en hongerig dat haar zicht beperkt was. Het rook wel heerlijk van buiten, dus er moest wel iets te eten zijn. Spijtig dat ze niet sneller kon lopen liep ze naar het gebouw. Toen knipperde ze even. Voor even kon ze zien wat er stond. 'Jane's Diner' was het, met grote letters. Nu stond ze voor het gebouw, en door de geur van eten kreeg ze nog meer honger. Langzaam stapte ze naar binnen, gelukkig werd haar zicht iets beter door de geur van voedsel.

In het restaurantje stond een bar met krukken en wat tafeltjes in een rode kleur. Typisch Amerikaans. Er speelde een rustig muziekje vanuit boxen in het plafond, het was waarschijnlijk de radio. Vluchtig draafde ze naar een van de tafeltjes, ging aan een bank zitten en zette haar boekentas naast zich. Eindelijk.. Een beetje rust. Ze keek uit het raam en zag dat het laat was, het moest minstens één uur 's nachts zijn. Dit was dan een restaurant dat 24 uur open was, blijkbaar. Caitlyn merkte al gauw een serveerster op, die met een pen en kladblok voor haar stond. "Wat mag het zijn?" zei ze. De serveerster had blonde krullen en een kleine bril. Zoals verwacht had ze ook een typisch 'serveersters-pakje' aan. Haar hand reikte naar de menukaart en ze bekeek die even vluchtig. Koffie, 0.99. Haar vinger bleef even staan bij de koffie. "Doe maar een kop koffie en.." begon ze twijfelend. Weer gleed haar blik naar de menukaart die ze afzocht op een maaltijd. Het was geen groot restaurant, dus de menukaart was ook beperkt.

---------

Spoiler:

----------

Noodles had ze zo vaak, en in soep had ze ook geen zin. "En een sandwich. Doe er maar wat op." Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht, maar trok na een paar seconden weer weg. De serveerster knikte en keek haar even aan nadat ze het had opgeschreven. "Dat word dan 3.99." Caitlyn knikte even en pakte haar beurs uit haar boekentas. De vier briefjes van één dollar legde ze neer op de tafel en schoof het naar de serveerster toe. Een knikje van de serveerster en toen liep ze weg. Nu maar wachten op haar eten en koffie. Een zucht ontsnapte uit haar mond. Stilletjes bleef ze zitten, en keek voor zich uit.

[Wauw lange post, hoeft niet lang reageert te worden hoor. C:]

Onderwerp: Re: Food? Wait.. do okt 20, 2011 9:11 am

Met tranen in haar ogen liep Ashley naar buiten. Hoe konden haar ouders zo gemeen zijn! Ze wilden haar terug naar Rusland sturen. Ze had tegen hen geschreeuwd en was weggelopen, van plan om nooit meer terug te gaan. Gelukkig had haar grootmoeder al haar geld aan haar nagelaten en was ze redelijk rijk. Ruw veegde Ashley de tranen van haar wangen terwijl ze over straat liep. Veel hielp het niet, want al gauw kwamen er anderen voor in de plaats. Haar zicht was wazig door de tranen en als ze nu nog ver zou lopen zou ze zeker en vast struikelen. Ashley stopte voor een snackbar en ging naar binnen. Sommige mensen keken naar haar om, maar besteedde verder geen aandacht aan haar.

Ze trok haar zwarte jas wat meer naar beneden en veegde de tranen terug weg. De rugzak woog zwaar op haar schouders, dus liep ze langzaam naar een leeg tafeltje en ging zitten. Ashley hield haar goudkleurige ogen op het tafelblad gericht en speelde met haar vingers. Met een ruk keek ze op toen ze iemand zijn keel hoorde schrapen. Verontschuldigend glimlachte ze gemaakt naar de serveerster en bestelde een cola. Niemand keek haar meer aan, wie wilde er ook bij zo'n rijkeluis meisje als zij komen zitten. Opnieuw stroomde de tranen over haar wangen toen ze aan haar grote broer dacht die was vermoord door een bende. Waarom gebeurde dit altijd bij haar?

Zelf eens geprobeert iets ineens te steken xD

Onderwerp: Re: Food? Wait.. vr okt 21, 2011 4:51 am

Wachtend op haar sandwich en koffie keek ze rond. Het was niet druk, amper zes mensen. Toen liep er iemand naar binnen, haar blik bleef gericht op haar. Het was een meid, even oud als haar, misschien een jaartje jonger. Ze had lichtbruin, lang haar en zag er wat chique en rijk uit. Wat deed zo iemand als zij hier, een goedkoop restaurantje langs de weg, om één uur 's nachts? Nou, eigenlijk was het ook raar dat zijzelf hier was. Daarin tegen was Caitlyn niet zo rijk, maar arm kon je haar ook niet noemen. De meid ging aan een ander tafeltje zitten als haar, en zag er ietwat.. droevig uit. Even vroeg Caitlyn zich af wat er met haar aan de hand was. Haar bestelling was er nog niet. Langzaam stond ze op greep haar boekentas. Wat wankel liep ze naar het tafeltje toe, en keek de meid aan. "Mag ik?" vroeg ze, en ging meteen zitten. Haar blik gleed voor een paar seconden weer naar het meisje. Haar ogen waren rood van tranen en ze had een zwarte jas aan. Voorzichtig zette Caitlyn haar tas neer. Na een klein tijdje kwam de serveerster aan lopen. Dit keer was het wel een andere serveerster. Ze had een plaat vast met daarop Caitlyn's sandwich en in een kopje haar koffie. "Bedankt." zei ze zacht, nadat de serveerster het blad op het tafeltje had gezet. De serveerster ging weer weg. Ze had een club-sandwich gekregen, maar lette niet echt op wat erin zat. Het maakt haar ook niks uit, want ze had zo'n honger dat ze alles wel zou kunnen eten. Hongerig greep ze naar haar sandwich en nam er een hap van. God, wat smaakte voedsel heerlijk als je honger had. Ook had ze het koud en dorst. Ze pakte het kopje en nipte even aan de koffie. Tot haar verbazing was die niet heel heet. Gelukkig voelde Caitlyn zich al stukken beter en keek weer naar het meisje met een verbaasde blik.

Onderwerp: Re: Food? Wait.. vr okt 21, 2011 7:28 am

Ashley keek op toen een meisje voor haar kwam zitten. "Ja, tuurlijk," zei ze terwijl er een waterige glimlach op haar gezicht verscheen. Het meisje had bruine haren en blauwe ogen. Ashley keek op naar de serveerster toen die aan kwam lopen met een broodje en een koffie, waarschijnlijk voor het meisje tegenover haar. Daarna komt er een tweede serveerster met Ashley's cola. Dankbaar glimlacht ze terwijl ze het geld voor het drnkje plus een fooi van twee dollar aan de vrouw geeft. "Ashley," stelt ze zichzelf voor aan het meisje tegenover haar en neemt een slok van haar cola. De gedachte aan haar broer en haar ouders verband ze naar de achtergrond. Het is niet omdat zij problemen heeft dat iemand anders daar moet onder leiden.

Sorry heb even geen inspiratie o_O

Onderwerp: Re: Food? Wait.. vr okt 21, 2011 8:44 am

Bij de glimlach van het meisje verscheen er ook een glimlach op haar eigen gezicht. Een paar seconden nadat haar sandwich en koffie werd gebracht werd ook een cola voor het andere meisje gebracht. Even kreeg Caitlyn het idee dat ze hier met een soortgelijke reden waren. Gewoon, om even aan alles te ontsnappen. Bij haar glimlach had ze haar hoofd ietwat scheef en een kleine lach. Deze meid leek haar wel aardig. Ze vond het altijd fijn als ze goed met mensen kon opschieten. Plots werd ze uit haar gedachten gehaald door een stem. "Ashley," klonk er. "Mooie naam. Ik ben Caitlyn." zei ze, de glimlach nog steeds op haar gezicht. Na nog een slok van haar koffie voelde ze zich al actiever en beter. Daarna nam ze nog een paar happen van haar sandwich. Er zat vlees op, sla, kaas, saus.. Gewoon alles wat je normaal op een lekkere, volle sandwich zou doen. Toen liet ze zich zakken en trok even aan haar rode stropdas. Die had ze eigenlijk altijd om. Het was een soort van.. Haar ding. Hetzelfde als dat ze vaker een wit overhemd aan had met opstaande kraag. Een bruin leren jasje dat over haar schouders hing en die rode stropdas natuurlijk.

Onderwerp: Re: Food? Wait.. za okt 22, 2011 9:33 am

Ashley knikte. "Jij hebt ook een mooie naam hoor," Ze kon zowaar een grijns op haar gezicht tevoorschijn toveren toen het meisje gretig van haar broodje begon te eten. "Je had honger zeker? Mijn broer at ook altijd met zoveel smaak als hij..." Langzaam viel ze stil. Het kon zijn dat het het meisje was opgevallen dat ze in de verleden tijd gesproken had, maar ze hoopte stiekem van niet. Ze hield er niet van om weer een heel verhaal te moeten doen. Het liefst vergat ze die dag gewoon.

"Ashley, ga je mee naar de stad?" Het meisje van twaalf keek haar broer met een grote glimlach aan. Snel liep ze naar de hal en haalde haar jas van de kapstok af. "Waar gaan we dan overal heen?" Vrolijk huppelde Ashley samen met Raffaël de deur uit. "Dat mag jij volledig zelf beslissen."
Ashley had nooit samen met haar broer een stap in een winkel kunnen zetten. Nog voor ze de stad bereikt hadden, versperde een paar mannen hen de weg en eiste hun geld. Raffaël had hevig geprotesteerd en een van de mannen was naar hem toegegaan en had zijn keel dicht geknepen. Ashley had nog gesmeekt om haar broer met rust te laten, maar de man had haar gewoon genegeerd. Raffaëls handen hadden de pols van de man omklemt en hij probeerde los te komen. Na een tijdje vielen zijn handen langs zijn lichaam naar beneden en bewoog hij niet meer. De man had Ashley een keer aangekeken en was gewoon weggelopen samen met de andere. Alleen een man had medelijden met haar gehad en had Ashley proberen te troosten tot de politie er was. Toen die eindelijk arriveerde konden ze het meisje met veel moeite van het lijk van haar broer afhalen. De man die bij haar was gebleven, moest voor vijf maanden de gevangenis in omdat hij niets had gedaan om te voorkomen dat Raffaël dood ging.

Ashley besefte pas dat ze weer huilde toen ze de warme druppels op haar hand voelde. "Sorry," zei ze terwijl ze de tranen terug wegveegde. Sinds dat haar broer dood was, hadden haar ouders haar als oud vuil behandelt.

» You need food to stay alive