.//I don't mean to be a bother.. ★

Onderwerp: .//I don't mean to be a bother.. ★ za nov 12, 2011 11:11 pm

Alfred pakte zijn gitaar en klom op het stukje laminaat onder zijn raam. Het was eigenlijk een verhoging vanaf de grond en er zat een raam tegenaan gebouwd, maar hij had zijn bed tegen 't raam aangeschoven. Het was nog niet zo heel laat in de ochtend, rond negen uur of zo. 'T was zondag, dus hij had alle tijd. Het raam stond open, zoals gewoonlijk.. Toen hij uiteindelijk goed zat, begon hij over de snaren van zijn gitaar te pingelen. Hij speelde al gitaar sinds zijn tiende, dus hij kon 't inmiddels wel.
"Forgive me I'm trying to find, my calling, I'm calling, at night. I don't mean to be a bother, but have you seen this girl? She's been running through my dreams, and it's driving me crazy, it seems. I'm gonna ask her to marry me.. The neighbours said she moved away, funny how it rained all day. I didn't think much of it then, but it's starting to all make sense." zong hij, terwijl hij speelde. Zijn handen gleden van links naar rechts om de juiste akkoorden te krijgen, terwijl zijn stem af en toe in toonhoogte veranderde en zijn volume bij enkele zinnen of woorden toenam. "Oh, I can see now, that all of these clouds are, following me in my desperate endeavour, to find my whoever, whoever she may be." Er liepen nog geen mensen over straat, een enkeling misschien. Maar die merkte alleen het geluid op, maar zag niet waar 't vandaan kwam. Trollface. Hij snoof een keer tussen zijn zinnen door en ademde wat dieper in, omdat hij voor de volgende paar zinnen een harder volume en groter bereik moest hebben. Technisch gezien moest een andere stem de volgende regels zingen, maar die had hij niet. Bovendien deed hij 't graag solo. "I'm not coming back! I did something so terrible. I'm terrified, to speak, but you'd expect that from me. I'm mixed up, I'll be blunt, now the rain is just washing you out of my hair. And out of my mind.. Keeping an eye on the world, so many thousands of feet of the ground. I'm over you now! I'm at home in the clouds! Towering over your head." zong hij, met meer volume dan daarvoor. Hij verzachte zijn stem weer en zorgde ervoor dat zijn gitaar ook wat zachter klonk, omdat hij nou moest uitvervagen. "I guess I'll gome home now.. I guess I'll go home now.. I guess I'll go home now.. I guess I'll go.. home.."

Toen hij eindelijk aangekleed en wel was, slofte hij uit zijn huisje. Ietwat verveeld liep hij door de smalle straatjes, tot hij uiteindelijk bij 't centrum kwam. Mooi. Daar slofte hij ook verveeld naar de supermarkt, omdat hij weer eten te kort kwam. Hij ademde zijn eten haast. Maar als je opgegroeid was met een vader als die van Alfred.. Als je niet snel at, dan at je gewoon niet.

[TOESTEMMING]

Onderwerp: .//I don't mean to be a bother. zo nov 13, 2011 10:18 am

Flippy rent zo hard als hij kan richting de supermarkt. De supermarkt sluit namelijk al binnen 10 minuten! De verkoper gaat tijdelijk met vakantie en sluit de winkel dus bestwel vroeg. Hij zat zo met zijn gedachte in zijn nieuwe spel genaamd Battlefield 3 dat hij de tijd helemaal was vergeten. Zijn nogal bloeddorstige kant nam het over door het geweld in het spel. Dus het was dan ook niet echt verstandig om naar buiten te gaan. Net op 5 minuten voor sluitingstijd stond hij voor de deuren van de supermarkt hij ging snel naar binnen. Met 2 volle tassen loopt hij de winkel uit. Rustig loopt hij weer terug naar huis plotseling hoort hij een jongensstem die een nogal deprimerend liedje zingt. Zou er iets mis met hem zijn? Hij keek omhoog en ziet een jongen met blond haar en fel blauwe ogen zittend op de rand van zijn raam. Hij heeft een akoestische gitaar in zijn hand waar hij op speelt. Flippy legt zijn tassen neer en zit op de rand van de stoep. Hij kijkt weer naar boven en begint te praten.

Is er iets bro? U sad?

Onderwerp: Re: .//I don't mean to be a bother.. ★ ma nov 14, 2011 12:48 am

Alfred staarde naar de bruinachtige kleur van zijn gitaar waar nog net een glans van de zon op te zien was. Hij haalde even zijn bril van zijn neus en veegde langs de doorzichtige glazen met zijn shirt, om het ding vervolgens weer op zijn neus te plaatsen. Hij pingelde vervolgens even verder op zijn gitaar met een nogal nietszeggend deuntje. Vandaar dat hij ook wezenloos uit 't raam staarde, niet echt ergens op lettend. Zijn gedachten stonden even leeg, alsof hij helemaal in trans was. Dat gebeurde bij hem nogal snel. Wanneer hij een videogame speelde, als hij televisie keek en vooral wanneer hij at. Ah.. eten.. omnomnom.
"Is er iets bro? U sad?" klonk een stem die hem even uit zijn moment wekte. Zijn blauwe ogen keken naar beneden, naar een jongen. Eigenlijk zat Alfred helemaal niet hoog of zo, aangezien hij in een bungalow woonde. Maar het was wel een verhoging en hij kon dus nog net op de jongen neerkijken. Maar goed, terug naar 't onderwerp. Of er wat was.
"Heh? Nee, niet meer dan normaal." zei hij met een kleine grijns. Natuurlijk wist hij niet wat hij ervan moest vinden dat Arthur weer terug was, maar niet dat hij er gedeprimeerd van werd of zo. En als hij er iets in zag, was 't waarschijnlijk alleen positief. Hoewel de twee elkaar voor een lange tijd gehaat hebben en Arthur nog steeds niet weg van hem was, iets dat hij hem niet kwalijk kon nemen. Hoe dan ook, hij weigerde zoiets te accepteren en had nou dan ook Arthur's nummer in zijn mobiel staan, waardoor hij stalkerig bezig kon zijn. Naja, niet meer dan met z'n andere vrienden. Hurrr.